Vorige week was ik op weg naar de tramhalte om mijn man af te halen. Hij had pech met de fiets gehad, en had dus het openbaar vervoer moeten nemen.
Onderweg naar de tram, had ik het gevoel alsof ik nog iets te doen had. In mijn hoofd ging ik dus mijn hele rij taakjes af: dochter opgehaald van haar les bij de manège, check. Avondeten klaargemaakt, check. Yogales van deze avond voorbereid, check.
Toen besefte ik plots: dit rijden naar de tram, om mijn echtgenoot af te halen. Dit is het. Dit is het leven. Er voor elkaar zijn op momenten dat je elkaar nodig hebt. Niet alleen praktisch maar ook emotioneel.
Terwijl ik dit schrijf, hoor ik de hele tijd het ritmisch stuiteren van een bal op het terras. Mijn dochter die aan het basketten is. Boven mijn hoofd hoor ik mijn zoon chatten met een vriend, terwijl ze een game op de computer spelen. Elk op hun manier gaan ze om met wat het leven nu is.
In je eigen huis blijven, bij jezelf. Voor sommigen is het een hele uitdaging. Ook voor mij was het een switch: van wel yogales geven deze weken, naar geen yogales geven. Van dingen die op de agenda staan, naar een lege agenda. Ook mijn dochter had het moeilijk met deze plotse verandering. ‘Wat nu met de examens, mama?’ Voor mijn zoon lag het eenvoudiger: ‘Oh, leuk, enkele weken niet naar school hoeven te fietsen’.
Dit zijn natuurlijk onze eerste reacties. En al onmiddellijk merk ik dat die ook heel snel wijzigen. Na de eerste shock, en hamstergedrag in de winkels, waarbij ik in mezelf dacht, toen iemand een winkelkar voor mijn neus wegkaapte, ‘dit is het niet’, merk ik dat ik er enkele dagen later al een zekere vrede mee heb.
Uiteindelijk is het ook best eens een opluchting, zeker voor gevoelige personen, eens niet mee te hoeven doen aan het drukke sociale leven dat we toch wel hebben. En wat een troost kan zijn, is dat het bij jezelf blijven, tegelijk een groter doel dient. Diegenen beschermen die zwakker zijn. Het uitbreken van het virus verder tegenhouden. Alleen zijn en tegelijk op die manier in verbinding… Dit is het misschien wel…