De titel is misschien misleidend. Want in deze blog wil ik het eigenlijk niet hebben over het huwelijk, hoewel daar ook nog veel over te schrijven valt! In dit artikel gaat mijn aandacht naar ziekte. Want ziekte is ook zo onlosmakelijk met al onze levens verbonden.
Iedereen heeft al wel eens verkoudheden. Of een griepje. Of moet door een dom ongelukje enkele weken rust houden met een verstuikte of gebroken voet. En dan is het ook weer fascinerend om zien hoe we daar elk op onze eigen en unieke manier mee omgaan. Sommige gaan moedig door tijdens de ziekte, anderen grijpen naar de chemische of natuurlijke geneesmiddelen (zie vorige blog) om zich te ondersteunen, anderen nemen gewoon rust. En meestal verdwijnen de ziektes of ongemakken dan ook weer snel.
Maar helaas, is dat niet altijd het geval. En zo krijg ik heel wat cliënten in mijn praktijk die kampen met chronische ziekten of ongemakken. En zich daarbij zich ook heel wat vragen stellen. Waarom heb ik in godsnaam deze ziekte gekregen? Er zijn zo enkele interessante boeken geschreven die onderzocht hebben wat de band is tussen bepaalde ziektes en de psychologische gemoedstoestand van de persoon die de ziekte heeft. En lange tijd vond ik het ‘o zo leuk’, om telkens iemand uit het gezin een ziekte had, even op te zoeken waarin de psychologische oorzaak kon liggen. Als ik deze uitleg dan voorlas voor de persoon in kwestie, reageerde die meestal met wat gemopper.
Daar moest ik dan eens om glimlachen. Tot ikzelf enkele jaren geleden een diagnose van een chronische ziekte kreeg: endometriose. Dat was even slikken. En toen vond ik het minder prettig om te horen wat mijn man me voorlas uit mijn favoriete boek. Want dat was toch even confronterend om te horen. En daarbij kwam dat ik het gemopper van de anderen nu toch ook beter kon plaatsen, want, om heel eerlijk te zijn, zonder dat dit een blinde vlek voor me was, een deel van de uitleg klopte misschien wel. Maar echt ook niet weer alles.
Waardoor ik de aanwijzingen in het boek toch ook weer wat meer ging relativeren. En besefte dat ziekte natuurlijk ook voor een stuk beïnvloed wordt door je innerlijke houding in het leven. Maar dat het eigenlijk ook weer niet juist is om het volledig hieraan toe te wijzen. Want zo zijn er heus ook nog andere invloeden die meespelen. Zoals erfelijke aanleg, milieu omstandigheden, je directe omgeving,...
En dan lijkt het me dus kwestie van met deze ziektes zo goed als mogelijk proberen om te gaan en je waar nodig te laten ondersteunen vanuit al deze verschillende invalshoeken.